Mentorluk kavramının ne olduğunu tam olarak anlayabilmek için öncelikle “mentor” kelimesi üzerinde durmak yerinde olacaktır. Kökeni Latince’ye dayanmakta olan mentor kavramının kelime anlamı “danışman”, “düşünen kişi” veya “öğüt veren”dir. Kavramın Türkçe’deki karşılığı “yönder”dir ve bu kelime sözlükte “herhangi bir iş yerinde farklı görevlerde çalışarak deneyim kazanmış olan, danışan kişinin hedefine ulaşmasını sağlayacak yolu bulmasına yardımcı kimse, mentor” olarak tanımlanmaktadır.
Mentor kelimesinin anlamından yola çıkarak mentorluk, yüzyıllar boyunca “danışmanlık ve yol gösterme işi” anlamında kullanılmıştır. Akademik kaynaklarda usta çırak ilişkisine dayalı bir bilgi paylaşımı, daha bilgili ve tecrübeli olan kişinin (mentor), gelişme ihtiyacı duyan kişiye (mente) destek olma süreci veya bir meslekteki daha tecrübeli bir kişi ile daha az tecrübeli bir meslektaşın kişisel öğrenme ortaklığı olarak tanımlanmıştır.
Mentorluk, tarih boyunca Türk kültüründe önemli bir yer tutmuştur. 13. yüzyılda uygulanmaya başlanan ve deneyimli kişinin kazanmış olduğu deneyimleri öğrenmek isteyen bir kişi ile paylaşması temeline dayanan Ahilik geleneği, Osmanlı Devleti’nde tahta geçecek şehzadelerin eğitilmesi amacıyla kurulmuş olan lalalık sistemi, Selçuklular döneminde şehzadelerin eğitimi görevinin atabey denen tecrübeli devlet adamlarına verilmesi mentorluğa örnek teşkil etmektedir.
Comments